''හදවත නුඹේ මගෙ නමටම ලියූ වෙලේ
දැන්වත් සිනාසී රැඳියන් මගෙ තුරුලේ''
කිව්වා එදා තනි වූ දා සඳ එළියේ
මතකයි හොඳට මට නම් මේ අද වාගේ
යකඩ වුනත් කලකදි මල කන්නා සේදැන්වත් සිනාසී රැඳියන් මගෙ තුරුලේ''
කිව්වා එදා තනි වූ දා සඳ එළියේ
මතකයි හොඳට මට නම් මේ අද වාගේ
අම රස වුනත් කලකදි තිත්තයි වාගේ
අඩසඳ ලෙසින් පෙනුනා පුරසඳ නුඹගේ
හෙවනැල්ලත් ඇදයි කිව්වලු නොකෙරෙන දීගේ
පණ දීගෙන සිටි ආලේ විස වූ සේ
ලඟ සිටි නුඹත් නොකියම ගොස් දුර බැහැරේ
දුන්නත් ඇයට මට දුන් පෙම එක වාගේ
එදා වගේමයි තාමත් මගෙ ආලේ
පන දීගෙන හිටියත් යන එකා යනවමයි නංගි.
ReplyDelete